Θυρεοειδής: Φυσικοί τρόποι αντιμετώπισης των παθήσεων

Βιταμίνες και στοιχεία

Βιταμίνη Α

Η βιταμίνη Α ρυθμίζει τον μεταβολισμό των θυρεοειδικών ορμονών και αναστέλλει την έκκριση της θυρεοειδοτρόπου ορμόνης TSH, βοηθώντας με τον τρόπο αυτό σε περιπτώσεις υπολειτουργίας του θυρεοειδή. Επιπλέον, η βιταμίνη αυτή παρουσιάζει αντιοξειδωτικές ιδιότητες, με αποτέλεσμα να βοηθά σε δυσλειτουργίες του θυρεοειδή και, ιδιαίτερα, στον υποθυρεοειδισμό.

Η βιταμίνη αυτή μπορεί να προέλθει απο ζωϊκές πηγές σαν ρετινόλη (προσχηματισμένη βιταμίνη Α) ή απο φυτικές σαν προ-βιταμίνη Α (καροτενοειδή και ιδιαίτερα το β-καροτένιο). Στη δεύτερη περίπτωση, γίνεται μετατροπή της προ-βιταμίνης σε βιταμίνη απο το συκώτι. Η ικανότητα αυτή του συκωτιού περιορίζεται όμως σε περιπτώσεις υποθυρεοειδισμού, για τον λόγο αυτό ίσως χρειάζεται η συγκεκριμένη βιταμίνη να προσλαμβάνεται κυρίως απο ζωϊκές πηγές σε τέτοιες περιπτώσεις.

Η βιταμίνη Α περιέχεται σε τροφές όπως τα γαλακτοκομικά (πλήρες γάλα, τυρί τσένταρ, βούτυρο), τα αυγά, το συκώτι, τα ψάρια κ.α. Η προ-βιταμίνη Α περιέχεται σε τροφές όπως τα καρότα, το πεπόνι, ο μαϊντανός, το βερίκοκο, το νεκταρίνι, το μαρούλι, το αυγό κ.α. Περιέχεται επίσης σε τροφές όπως το μπρόκολο και το σπανάκι, οι οποίες όμως θα πρέπει να αποφεύγονται σε περιπτώσεις υποθυρεοειδισμού.

Θα πρέπει να αποφεύγεται η πρόσληψη της ρετινόλης ή της β-καροτίνης σε δόσεις μεγαλύτερες απο τις συνιστώμενες και ιδιαίτερα χωρίς προηγούμενη συνεννόηση με τον γιατρό σας.

Βιταμίνες Β

Σημαντικές για τη λειτουργία του θυρεοειδή είναι και οι βιταμίνες του συμπλέγματος Β. Έμφαση θα πρέπει να δοθεί σε ορισμένες απο αυτές, οι οποίες συμμετέχουν στη διαδικασία σύνθεσης της ορμόνης του θυρεοειδούς θυροξίνης (Τ4).

Οι βιταμίνες αυτές είναι οι παρακάτω: Β2 (αρνίσιο συκώτι, δημητριακά ολικής άλεσης και νιφάδες βρώμης κ.α.) Β3 (αρνίσιο συκώτι, τόνος, κοτόπουλο, γαλοπούλα, σκουμπρί, χοιρινό, όσπρια κ.α.) Β6 (μπανάνες, συκώτι, δημητριακά ολικής άλεσης, ηλιόσποροι, φακές κ.α.)

Βιταμίνη C

Η βιταμίνη C παρουσιάζει σημαντική αντιοξειδωτική δράση, βοηθώντας με τον τρόπο αυτό σε προβλήματα του θυρεοειδή και ειδικά στον υποθυρεοειδισμό.

Πηγές της βιταμίνης αυτής είναι οι πιπεριές (ιδιαίτερα κόκκινες και κίτρινες), τα ακτινίδια, οι φράουλες, εσπεριδοειδή (πορτοκάλια, μανταρίνια και λεμόνια), τα φραγκοστάφυλα, οι ντομάτες. Περιέχεται επίσης σε σταυρανθή λαχανικά (μπρόκολα, κουνουπίδια, λαχανάκια Βρυξελλών), τα οποία όμως θα πρέπει να αποφεύγονται σε περιπτώσεις υποθυρεοειδισμού γιατί προκαλούν παρεμπόδιση των υποδοχέων ιωδίου.

Βιταμίνη Ε

Η βιταμίνη Ε είναι επίσης αντιοξειδωτική. Περιέχεται κυρίως σε φυτικά έλαια (ελαιόλαδο, σιτέλαιο, σογιέλαιο, ηλιέλαιο), σπόρους και ξηρούς καρπούς (αμύγδαλα, καρύδια, ηλιόσπορους), πράσινα φυλλώδη λαχανικά κ.α.

Σίδηρος

Σημαντική είναι και η επαρκής πρόσληψη σιδήρου. Μια ανεπάρκεια του σιδήρου, μειώνει τη δραστικότητα του ενζύμου «Υπεροξειδάση», με την οποία ο θυρεοειδής παρασκευάζει τις ορμόνες.

Το μεταλλικό αυτό στοιχείο βρίσκεται σε τροφές όπως το συκώτι, το αρνί, το κακάο και η μαύρη σοκολάτα, τα φασόλια, ο αρακάς, τα πρασινα φυλλώδη λαχανικά, τα αυγά, το πετιμέζι, τα δημητριακά ολικής άλεσης κ.α. Η πρόσληψή του απο φυτικές πηγές θα πρέπει να γίνεται σε συνδυασμό με βιταμίνη C, για ενίσχυση της απορρόφησής του απο τον οργανισμό.

Β-καροτένιο

Αντιοξειδωτική δράση παρουσιάζει και το β-καροτένιο. Πηγές του αποτελούν μεταξύ άλλων τροφές όπως το σπανάκι, το μπρόκολο και τα λαχανάκια Βρυξελλών, οι οποίες όμως θα πρέπει να αποφεύγονται σε περιπτώσεις υποθυρεοειδισμού. Περιέχεται επίσης σε τροφές όπως καρότο, βερίκοκο, γλυκοπατάτες, κολοκύθες, παπάγια, μάνγκο, πεπόνι, σπαράγγια, ντομάτες, ακτινίδια κ.α.

Σελήνιο

Το σελήνιο είναι ιδιαίτερα σημαντικό για τη σωστή λειτουργία του θυρεοειδή, καθώς διαδραματίζει βασικό ρόλο στη μετατροπή της ανενεργής θυροξίνης (Τ4) σε ενεργή τριωδοθυρονίνη (Τ3). Επιπλέον, το σελήνιο συμβάλλει στην προστασία του θυρεοειδή απο την οξειδωτική δράση των ελεύθερων ριζών.

Η σημασία του στοιχείου αυτού για τον θυρεοειδή αποτυπώνεται και στα αποτελέσματα διαφόρων σχετικών ερευνών. Σύμφωνα με μια απο τις πιο πρόσφατες απο αυτές, η οποία δημοσιεύτηκε στο Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism το 2015, η χαμηλή πρόσληψη σεληνίου σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης παθήσεων του θυρεοειδή.

Η πρόσληψη σεληνίου θα είναι καλό να γίνεται μέσω της διατροφής. Περιέχεται σε τροφές όπως ψάρια και οστρακοειδή, πουλερικά και κρέας, ξηρούς καρπούς και σπόρους, αυγά, και εμπλουτισμένα δημητριακά κ.α.

Τυροσίνη

Η τυροσίνη είναι ένα αμινοξύ το οποίο διαδραματίζει ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο στην διαδικασία παραγωγής των βασικών θυρεοειδικών ορμονών τριωδοθυρονίνη ή Τ3 και θυροξίνη ή Τ4.

Το αμινοξύ αυτό περιέχεται στη μπανάνα, το ψάρι, το κοτόπουλο, τη γαλοπούλα, τα αυγά, τα γαλακτοκομικά, τους ξηρούς καρπούς (όπως αμύγδαλα και φυστίκια), τα φασόλια κ.α. Σε περιπτώσεις υπέρτασης, μανιοκατάθλιψης ή λήψης φαρμάκων για τον θυρεοειδή, τυχόν λήψη συμπληρωμάτων τυροσίνης θα πρέπει να γίνεται μόνο μετά απο συνεννόηση με γιατρό.

Ψευδάργυρος

Ο ψευδάργυρος είναι σημαντικός για την σωστή λειτουργία του θυρεοειδή. Στα άτομα με ανεπάρκεια ψευδαργύρου, η συμπληρωματική λήψη του στοιχείου αυτού μπορεί να συμβάλλει στη αύξηση των επιπέδων των θυρεοειδικών ορμονών και να ωφελήσει σημαντικά σε περιπτώσεις υποθυρεοειδισμού. Αξίζει να σημειωθεί οτι παθήσεις του θυρεοειδή όπως ο υποθυρεοειδισμός και ο υπερθυρεοειδισμός, μπορούν να οδηγήσουν σε ανεπάρκεια ψευδαργύρου.

Ο ψευδάργυρος περιέχεται στα ψάρια και τα θαλασσινά, τα μανιτάρια, τους ηλιόσπορους, τα δημητριακά ολικής άλεσης, η βρώμη, τα φασόλια, τα καρύδια κ.α.

Χαλκός

Ο χαλκός είναι επίσης απαραίτητος για την σύνθεση θυρεοειδικών ορμονών. Περιέχεται σε ψάρια και θαλασσινά, μανιτάρια, αυγά, δημητριακά, φασόλια, κάσιους κ.α.

Βιταμίνες και μεταλλικά στοιχεία

Ασβέστιο και βιταμίνη D

Ο υπερθυρεοειδισμός μπορεί να προκαλέσει αποδυνάμωση των οστών και για τον λόγο αυτό συνιστάται η λήψη ασβεστίου, καθώς και βιταμίνης D η οποία διαδραματίζει βασικό ρόλο στην απορρόφησή απο τον οργανισμό.

Το ασβέστιο μπορεί να προσληφθεί απο πηγές όπως τα γαλακτοκομικά (γάλα, γιαούρτι, τυρί), τα πορτοκάλια, τα αμύγδαλα, το μπρόκολο, οι σαρδέλες κ.α. Η βιταμίνη D περιέχεται σε τροφές όπως οι σαρδέλες, το μουρουνέλαιο, το γάλα, το βούτυρο, το αυγό, ενώ παράγεται και απο τον οργανισμό μετά απο έκθεση στον ήλιο.

Μαγνήσιο

Το μαγνήσιο έχει χαλαρωτική επίδραση πάνω στα νεύρα και τους ιστούς. Επιπλέον, σε περιπτώσεις υπερθυρεοειδισμού περιορίζεται η απορρόφηση του μεταλλικού αυτού στοιχείου απο τον οργανισμό, με αποτέλεσμα να αυξάνονται οι πιθανότητες εμφάνισης ανεπάρκειας μαγνησίου στον οργανισμό.

Το μαγνήσιο περιέχεται σε πράσινα φυλλώδη λαχανικά, προϊόντα ολικής άλεσης, σπόρους και ξηρούς καρπούς (καρύδια, κολοκυθόσποροι, αμύγδαλα, ηλιόσποροι κ.α.), κακάο και μαύρη σοκολάτα, ταχίνι και σουσάμι, όσπρια (ρεβύθια, φασόλια), ψάρια (σολομός, σκουμπρί, τόνος), μπανάνες κ.α.

Βότανα

Βοηθούν πολύ τα ηρεμιστικά βότανα βαλεριάνα, τίλιο, μαντζουράνα, καθώς και το χαμομήλι σε δόσεις κρασοπότηρου. Βοηθητικό είναι επίσης το δεντρολίβανο, το ginger (πιπερόριζα) και το λεόνουρο.

Επιπλέον, το έγχυμα μελισσόχορτου μπορεί να ομαλοποιήσει την TSH και τον υπερδραστήριο θυρεοειδή. Στην περίπτωση που λαμβάνετε ηρεμιστικά ή φάρμακα για τον θυρεοειδή, θα είναι καλό να συμβουλευτείτε τον γιατρό σας πριν τη χρήση του.

Διατροφή

Σε περιπτώσεις υπερθυρεοειδισμού συνιστάται η κατανάλωση τροφών όπως τα χόρτα, η μουστάρδα, τα ραπανάκια και η σόγια. Βοηθούν επίσης τα λαχανικά και ιδιαίτερα τα σταυρανθή (μπρόκολο, κουνουπίδι, λάχανο κ.α.), καθώς και οι πράσινοι χυμοί.

Αντίθετα, θα πρέπει να αποφευγεται η ζάχαρη, καθώς μπορεί να επηρεάσει τα επίπεδα του σακχάρου στο αίμα, κάτι που είναι δυνατό να οδηγήσει σε επιδείνωση των συμπτωμάτων του υπερθυρεοειδισμού. Θα είναι επίσης καλό να αποφεύγονται τα γαλακτοκομικά, καθώς και η γλουτένη η οποία είναι αλλεργιογόνο και προκαλεί φλεγμονή. Λιγότερη γλουτένη περιέχουν η σίκαλη και η βρώμη, ενώ το καλαμπόκι δεν περιέχει καθόλου.

Άσκηση

Η τακτική άσκηση αυξάνει την παραγωγή των ορμονών του θυρεοειδούς, ενώ παράλληλα ενισχύει την ανταπόκριση των κυττάρων σε αυτές. Η φυσική δραστηριότητα μπορεί να περιορίσει σημαντικά τα συμπτώματα του υπερθυρεοειδισμού, όπως ο εκνευρισμός και το άγχος. Μπορεί να βοηθήσει και στην αντιμετώπιση της αϋπνίας, εφόσον γίνεται τουλάχιστον πέντε ώρες πριν τον ύπνο και όχι αργότερα. Βοηθά επίσης στην αντιμετώπιση της οστεοπόρωσης με την οποία συνδέεται συχνά ο υπερθυρεοειδισμός.

Προτιμήστε αεροβικές ασκήσεις μέτριας έντασης, όπως ποδηλασία ή κολύμβηση. Βοηθούν επίσης οι ασκήσεις αντίστασης, όπως οι κάμψεις και οι διπλώσεις. Αποτελεσματική όμως είναι και η yoga.

Είναι σημαντικό να συμβουλευτείτε τον γιατρό σας πριν ξεκινήσετε κάποιο πρόγραμμα άσκησης καθώς, αν το πρόβλημα του υπερθυρεοειδισμού δεν έχει τεθεί υπο έλεγχο, υπάρχει κίνδυνος να παρουσιαστούν προβλήματα όπως έντονη εφίδρωση ή ταχυπαλμία.

Βιταμίνη Β12

Σημαντική είναι η λήψη βιταμινών του συμπλέγματος Β και, ιδιαίτερα, η βιταμίνη Β12. Η ανεπάρκεια της βιταμίνης αυτής είναι συνήθης σε ασθενείς με υποθυρεοειδισμό, όπως αναφέρεται και σε έρευνα που δημοσιεύτηκε στο The Journal of the Pakistan Medical Association το 2008. Όπως ανέφεραν οι ερευνητές, η συμπληρωματική λήψη της βιταμίνης Β12 οδήγησε σε βελτίωση των συμπτωμάτων των ατόμων αυτών.

Περιέχεται στο κρέας (συκώτι, κόκκινο κρέας, γαλοπούλα), τα ψάρια και τα οστρακοειδή (όπως το σκουμπρί, τα μύδια και τα καβούρια), τα αυγά, γαλακτοκομικά προϊόντα (όπως αποβουτυρωμένο γάλα), τα εμπλουτισμένα δημητριακά.

Αποφυγή επιβαρυντικών τροφών

Τροφές που πρέπει να αποφεύγονται σε περιπτώσεις υποθυρεοειδισμού είναι τα σταυρανθή λαχανικά (μπρόκολο, κουνουπίδι, λαχανάκια Βρυξελλών, λάχανα), η μουστάρδα, η σόγια, τα φιστίκια, το σπανάκι, τα ροδάκινα, τα αχλάδια, τα γογγύλια, τα χόρτα. Αντίθετα, βοηθούν τα βότανα saw palmetto και τσουκνίδα.

Ιώδιο

Σημαντική είναι και η επαρκής πρόσληψη ιωδίου, το οποίο επηρεάζει την σύνθεση των θυρεοειδικών ορμονών.

Σε περιπτώσεις υποθυρεοειδισμού που συνδέεται με ανεπάρκεια ιωδίου, συνιστάται η συμπληρωματική λήψη του στοιχείου αυτού απο πηγές όπως τα φύκια kelp. Αν όμως οι ποσότητες ιωδίου στον οργανισμό είναι επαρκείς, το επιπλέον ιώδιο θα μπορούσε να επιδεινώσει ή ακόμα και να προκαλέσει υποθυρεοειδισμό. Τυχόν συμπληρωματική λήψη ιωδίου θα πρέπει να γίνεται μόνο μετά απο συνεννοήση με γιατρό. Περισσότερα για το ιώδιο στο τμήμα «όζοι θυρεοειδή».

Άσκηση

Η άσκηση συμβάλλει στην αντιμετώπιση συμπτωμάτων του υποθυρεοειδισμού. Βοηθά μεταξύ άλλων στον έλεγχο του βάρους, στον περιορισμό του στρες και την βελτίωση της διάθεσης, καθώς και στην ενίσχυση της σωματικής αντοχής.
Προτιμήστε ασκήσεις χαμηλής έντασης, όπως ήπιες αεροβικές ασκήσεις (περπάτημα, ποδηλασία, κολύμβηση). Βοηθούν επίσης οι ασκήσεις ενδυνάμωσης (όπως οι προβολές) αλλά και η yoga.
Είναι σημαντικό να συμβουλευτείτε τον γιατρό σας πριν ξεκινήσετε κάποιο πρόγραμμα άσκησης καθώς, αν το πρόβλημα του υποθυρεοειδισμού δεν έχει τεθεί υπο έλεγχο, υπάρχει κίνδυνος να προκύψουν προβλήματα όπως έντονοι πόνοι σε μύες και αρθρώσεις. Επιπλέον, είναι σημαντικό να προχωρήσετε σταδιακά σε ένταση και διάρκεια, χωρίς να προκαλείται δυσφορία.

Τοπικές εφαρμογές

Φύλλα λάχανου

Εναλλακτική θεραπεία για τους όζους του θυρεοειδή είναι και τα καταπλάσματα με φύλλα λάχανου. Για τη δημιουργία τους, πολτοποιείτε ή εφαρμόζετε τα φύλλα ως έχουν στον λαιμό, στερεώνοντάς τα με γάζα. Διατηρείτε οσο περισσότερο μπορείτε, ακόμα και για ολόκληρη τη νύχτα.

Άργιλος

Ο άργιλος, και συγκεκριμένα ο τύπος του μπεντονίτη, μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την απομάκρυνση των τοξινών απο τον οργανισμό.

Ο άργιλος μπορεί να χρησιμοποιηθεί τοπικά, σε μορφή καταπλάσματος. Μπορεί όμως να χρησιμοποιηθεί και εσωτερικά, με την κατανάλωση ενος διαλύματος απο ένα κουταλάκι του γλυκού άργιλο σε ένα ποτήρι νερό.

Καστορέλαιο

Υποστηρίζεται οτι το καστορέλαιο μπορεί να βοηθήσει στην συρρίκνωση των όζων του θυρεοειδή. Μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε τοπικά, κάνοντας απαλό μασάζ στην περιοχή για 15 λεπτά.

Βότανα – Φυτικές θεραπευτικές ουσίες

Έλαιο καρύδας

Το έλαιο καρύδας μπορεί να βοηθήσει στην αντιμετώπιση των όζων του θυρεοειδή. Βοηθά τη λειτουργία του αδένα και ενισχύει τον μεταβολισμό. Μπορείτε να καταναλώνετε δύο κουταλιές της σούπας έλαιο καρύδας την ημέρα.

Λιναρόσποροι

Οι λιναρόσποροι αποτελούν μια σημαντική πηγή Ω3 λιπαρών οξέων. Έχουν θετική επίδραση στους ιστούς του θυρεοειδή και το ορμονικό σύστημα, ενώ συμβάλλουν μεταξύ άλλων και στη μείωση της φλεγμονής. Πολτοποιείτε τους λιναρόσπορους και, στη συνέχεια, διαλύετε τη σκόνη που θα προκύψει σε ένα φλυτζάνι νερό. Καταναλώνετε το ρόφημα αυτό μία με δύο φορές την ημέρα.

Θα πρέπει να σημειωθεί οτι είναι σημαντικό να αποφεύγεται η χρήση των λιναρόσπορων απο άτομα που λαμβάνουν αντιπηκτικά ή φάρμακα για τον διαβήτη.

Ταραξάκο

Το ταραξάκο (ή πικραλίδα ή ραδίκι του βουνού) περιέχει πολλά απο τα στοιχεία που συμβάλλουν στην καλή υγεία του θυρεοειδή, όπως τις βιταμίνες A και C, ασβέστιο και ψευδάργυρο, β-καροτίνη κ.α. Στην περίπτωση των όζων, βοηθά στον περιορισμό συμπτωμάτων όπως η δυσφορία και το πρήξιμο. Μπορείτε να πολτοποιήσετε μερικά φρέσκα φύλλα απο ταραξάκο, για τη δημιουργία μιας πάστας την οποία θα χρησιμοποιείτε τοπικά μία με δύο φορές την ημέρα.

Σκόρδο

Η τακτική κατανάλωση σκόρδου, συμβάλλει στον περιορισμό των συμπτωμάτων των όζων του θυρεοειδή. Το σκόρδο βοηθά στην υγιή λειτουργία του θυρεοειδή, ενώ ενισχύει και το αντιοξειδωτικό σύστημα του οργανισμού. Μπορείτε να καταναλώνετε σκόρδο τρεις φορές την εβδομάδα.

Αλόη

Η αλόη παρουσιάζει μεταξύ άλλων αντιφλεγμονώδη δράση και συμβάλλει στην αποτοξίνωση του οργανισμού.

Μπορείτε να καταναλώνετε δύο κουταλιές της σούπας χυμό αλόης, δύο φορές την ημέρα πριν απο το γεύμα.

Φύλλα καρυδιάς

Τα φύλλα καρυδιάς βοηθούν σε περιπτώσεις όζων του θυρεοειδή, καθώς είναι αντιφλεγμονώδη και συμβάλλουν στην αντιμετώπιση αποστημάτων και όζων.

Το έγχυμα απο φύλλα καρυδιάς, μαζί με μια κουταλιά του γλυκού μέλι. Μπορείτε να το καταναλώνετε μεταξύ των γευμάτων, για διάστημα 2-3 εβδομάδων. Στη συνέχεια κάνετε παύση ενός μήνα πριν την επαναπρόσληψη.

Γύρη

Συνιστάται επίσης η λήψη γύρης μελισσών, η οποία συμβάλλει μεταξύ άλλων στην καλή λειτουργία των αδένων. Η γύρη είναι πλούσια σε βιταμίνες (όπως οι Α, C, D, E, καθώς και βιταμίνες του συμπλέγματος Β), μεταλλικά στοιχεία όπως το ασβέστιο και το ιώδιο, καθώς και αντιοξειδωτικά στοιχεία όπως η β-καροτίνη. Μπορείτε να καταναλώνετε δύο κουταλιές γλυκού την ημέρα, κατά προτίμηση όχι αργά το βράδυ γιατί η γύρη έχει την ιδιότητα να τονώνει και θα μπορούσε να προκαλέσει προβλήματα ύπνου.

Πρόπολη

Η πρόπολη έχει αντιφλεγμονώδεις, επουλωτικές, ενισχυτικές του ανοσοποιητικού και αντιογκολογικές ιδιότητες.

Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε βάμμα πρόπολης, διαλύοντας 15 σταγόνες σε λίγο νερό, τρεις φορές την ημέρα.

Βαλεριάνα

Το βάμμα βαλεριάνας είναι αποτελεσματικό για όζους θυρεοειδή και βρογχοκήλη. Μπορείτε να χρησιμοποιείτε 15 σταγόνες σε ένα ποτήρι του κρασιού νερό.

Βιταμίνες και Μεταλλικά στοιχεία

Ιώδιο

Το ιώδιο διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στη διαδικασία της σύνθεσης των θυρεοειδικών ορμονών. Η πρόσληψη του στοιχείου αυτού μπορεί να έχει θετική επίδραση σε προβλήματα του θυρεοειδή, συμπεριλαμβανομένων των όζων. Είναι εξάλλου γεγονός οτι οι όζοι θυρεοειδούς μπορούν να προκύψουν και σαν αποτέλεσμα της ανεπάρκειας ιωδίου στον οργανισμό. Αξίζει να σημειωθεί οτι στην Ιαπωνία οπου γίνεται λήψη περίπου 13 mg ιωδίου την ημέρα, τα ποσοστά νόσων του θυρεοειδούς, καθώς και των καρκίνων του ενδοκρινικού συστήματος, είναι πολύ χαμηλά.

Η ανεπάρκεια ιωδίου θεωρείται ότι δεν είναι συχνή στις ανεπτυγμένες χώρες, καθώς στις χώρες αυτές πραγματοποιείται εμπλουτισμός του αλατιού και άλλων τροφών με ιώδιο. Θα πρέπει όμως να σημειωθεί οτι το αλάτι εμπλουτίζεται με μικρή ποσότητα ιωδίου, ενώ το στοιχείο αυτό έχει πλέον αφαιρεθεί απο πολλές τροφές στις οποίες στη συνέχεια προστέθηκε το βρώμιο (όπως για παράδειγμα στο σιτάρι), το φθόριο, το χλώριο κ.α. οι οποίες ουσίες «κλέβουν» το ιώδιο του οργανισμού.

Σε κάθε περίπτωση είναι σημαντικό να έχει προηγουμένως διαπιστωθεί η ανεπάρκεια του στοιχείου αυτού σε συνεννόηση με γιατρό. Σε περιπτώσεις κατά τις οποίες χρειάζεται να γίνει συμπληρωματική λήψη του στοιχείου αυτού, μια πολύ καλή πηγή του αποτελούν τα θαλάσσια φύκια, αυτούσια ή σε ταμπλέτες kelp. Μπορείτε να λαμβάνετε kelp προσεκτικά και στη συνιστώμενη δόση, εξετάζοντας περιοδικά την TSH σας για να διαπιστώσετε αν βρίσκεται μέσα στα κανονικά πλαίσια (υπάρχουν και αυτοδιαγνωστικά tests της TSH), δηλαδή 0,3 – 4,5 mU/L ή, κατά άλλους, 0,2 – 5,5 mU/L. Επίσης μπορείτε αντί για Kelp να λαμβάνετε ιώδιο Lugol’s (αυτό είναι ειδικό ιώδιο για εσωτερική χρήση και δεν έχει σχέση με το συνηθισμένο ιώδιο που χρησιμοποιούμε για εξωτερική μόνο χρήση). Σε περίπτωση χρήσης του Lugol’s, η καλύτερη δοσολογία είναι τρεις φορές την εβδομάδα, 2 σταγόνες του ιωδίου αυτού σε ένα ποτήρι καθαρό νερό φίλτρου ή εμφιαλωμένο, μαζί με μία κουταλιά σούπας μηλόξυδο και μία κουταλιά μέλι. Η λήψη του ιωδίου (Kelp ή Lugol’s) θα είναι πιο αποτελεσματική αν συγχρόνως λαμβάνετε και συμπλήρωμα σεληνίου.

Σύμφωνα με τον Dr. David Brownstein M.D. το πρώτο σύμπτωμα της έλλειψης ιωδίου είναι η εμφάνιση κυστικών φαινομένων που γίνονται σκληραίνοντας ογκίδια και υπερπλασίες. Το καλό είναι ότι το ιώδιο έχει ανασχετικές ιδιότητες και μπορεί να αποτρέψει τον συνεχή πολλαπλασιασμό των κυττάρων αυτών.

Βιταμίνη C

Η βιταμίνη C βοηθά σε προβλήματα του θυρεοειδή (όπως ο υποθυρεοειδισμός), αλλά και σε περιπτώσεις καρκινικών όζων. Η βιταμίνη αυτή παρουσιάζει σημαντική αντιοξειδωτική δράση.

Πηγές της βιταμίνης C είναι οι πιπεριές (ιδιαίτερα κόκκινες και κίτρινες), τα ακτινίδια, οι φράουλες, εσπεριδοειδή (πορτοκάλια, μανταρίνια και λεμόνια), τα φραγκοστάφυλα, οι ντομάτες. Περιέχεται επίσης σε σταυρανθή λαχανικά (μπρόκολα, κουνουπίδια, λαχανάκια Βρυξελλών), τα οποία όμως θα πρέπει να αποφεύγονται σε περιπτώσεις υποθυρεοειδισμού γιατί προκαλούν παρεμπόδιση των υποδοχέων ιωδίου.